Toprak için kan veren atalarımızın, para için toprak satan torunları olduk.
Eskisi gibi toplu tüfekli savaşlar çıkacak, vatanı kurtarmak için kılıç kalkan kuşanicaz, o cephe senin bu cephe benim koşup vatanımızı, toprağımızı kurtaracağız sanıyoruz.
Bizler savaşın başlayıp ta ortasında olduğumuzun farkında bile değiliz.
Kim olduğunu bilmediğimiz insanlar gelip dedelerimizin, hatta ninelerimizin,babalarımızın bize miras bıraktığı toprakları, evleri, köyleri satın alıp söz sahibi oluyorlar.
Bizlerde (iyi niyetli milletiz ya) kurak bir işe yaramaz dediğimiz topraklarımızı 3 kuruşa sattım diye sevinerek gerile gerile anlatıyoruz.
Oysaki topraklarımızın en büyük bekçileri topraktan üreten milletin efendisi köylülerdir.
Tarım arazilerimiz yabancıların eline geçtiği zaman Türk köylüsü biterse atalarımızın canlarıyla, kanlarıyla,ruhlarıyla, aç ve susuz kalarak bizlere emanet bıraktıkları bu toprakları savaşmadan kağıt parçası uğruna satarsak o zaman savaşı kaybetmiş olacağız.
Çünkü uretecekler, senin benim yapamadığımızı yapacaklar. Değerini bilmediğimiz yarım dönüm toprak dahil onların en büyük hayali. Biliyorlar ki Türkiye topraklarına adamı ters diken düz biter.
Çok güzel ve anlamlı bir yazı.