Şiddetle Mücadelede Eğitim ve Toplumsal Bilinç

Bir toplumun sağlığı, kadınlarına nasıl davrandığıyla doğrudan ilişkilidir. İslam, kadına saygı göstermeyi, ona iyi davranmayı emreder. Peygamber Efendimiz (sav), "Eşlerinize yediğinizden yedirin, giydiğinizden giydirin, sakın onları dövmeyin ve onları incitecek çirkin sözler söylemeyin" (Ebu Davud, Nikah, 40-41) buyurarak, eşlerin birbirine karşı nasıl davranması gerektiğini açıkça belirtmiştir. Ancak ne yazık ki, bu öğütler birçok kişi için bir kulaktan girip diğerinden çıkıyor.

Kadınlar olmadan, toplumun yarısı yoktur. Kadın, anne, eş, kız kardeş, ve toplumun her alanda rol oynayan bir bireyidir. Bir annenin doğurduğu erkek, büyüyüp kadına şiddet uygulamamalıdır. Çünkü o erkek, kadına borçludur; hayatını, sevgisini, bakımını hep bir kadından almıştır. Kadını dövmek, ona hakaret etmek ya da onu susturmak gibi bir hakka sahip olduğunu düşünmek, en hafif tabirle insanlığa sığmaz.

Bir erkeğin psikolojik sorunları, ekonomik sıkıntıları olabilir. Ancak bu, kadına şiddet uygulamak için bir bahane olamaz. Gerçek bir erkek, zorluklarla mücadele eder, çalışır ve ailesine destek olur. Ne yazık ki, bazıları bunu anlamıyor ve erkeklik gururu adına kadınları ezmeye çalışıyor.

Bu olaylar, sadece bireysel hatalar olarak görülmemeli; toplumsal bir sorun olarak ele alınmalıdır. Şiddetin temelinde, eğitimdeki eksiklikler, yanlış din anlayışları ve toplumdaki genel ahlaki çöküş yatmaktadır. Devlet, bu konuda daha aktif rol oynamalı; eğitim sistemini, dini ve ahlaki değerleri güçlendirmelidir. Aksi halde, bu başıboşluk ve kontrolsüzlük, toplumu daha da derin bir krize sürükleyecektir.

Sonuç olarak, kadınlara yönelik şiddet, sadece bir aile meselesi değil, toplumsal bir travmadır. Eğitim, psikoloji, sosyoloji ve din eğitimi bu konunun çözümünde kilit rol oynar. Bu sorunlarla yüzleşmezsek, toplum olarak ağır bedeller ödemeye devam edeceğiz. Kadınlar öldürülmeye, dövülmeye devam edecek; ve bizler sadece seyirci kalırsak, bu felaket hepimize dokunacaktır.