SADE VATANDAŞ OLARAK BÜTÜN SİYASİ PARTİ LİDERLERİMİZDEN TALEBİM
Not: Kardeşliğimize katkıda bulunmak üzere okurlarımdan bu yazımın ULUSAL ve MAHALLİ siyasetçilerimize özellikle iletilmesini talep ediyorum
Çok şükür kansız bir seçimi arkada bıraktık. İnşallah yarım kalan ikinci aşamayı da kan dökülmeden tamamlamış oluruz. Aktif siyasetin içinde olmayan benim gibi sade vatandaşlar adına liderlerden bir talebim var. Bu talebe girmeden önce geçmişe dair bir sörf yapmak istiyorum.
Batıdaki yüz yıl savaşlarını hatırlarsınız. Yüzyıl savaşlarında akıtılan kan, mezhep savaşları yüzündendir. İslam dünyasında Kerbela hadisesinden sonra oluşan sunni ve şii mezhepler arasındaki kavgaları veakıtılankanları düşünün. Salim bir kafa ile düşünüldüğünde dün yapılan ve günümüzde de halen yapılmakta mezhep kavgalarının ne kadar anlamsız olduğunu görürüz. Mezhepler konusunu öğrencilerime anlatırken hep şu misali vermişimdir. Maksat Manisa’nın bağrını yasladığı Spil dağının zirvesi at alanına çıkmak ise buraya Kemalpaşa tarafından, Manisa ağlayan kaya tarafından, Karaoğlanlı tarafından çıkan yollardan biriyle at alanına çıkabiliriz. Buraya çıkmak isteyen kardeşimiz, kendisine göre hangi yoldan çıkmak isterse tercihi ona bırakalım. Bunun için “İlle de ağlayan kaya tarafından çıkacaksın” dersek, aramızda kavga ve münakaşanın çıkmayacağına kimse garanti veremez.
Mezhep de kelime anlamıyla “görüş, tutum, fikir, takip edilen yol” anlamına gelir. Terim olarak da “ kendi içinde tutarlı bir metot ve düşünce sistemine sahip olup belli fikir ve şahıslar etrafında oluşan hareketlere verilen isimdir. “ Kısacası mezhep de Allah’a giden bir yoldur. Kul da Rabb’ine kavuşmak için hangi yolu tercih ederse varsın oradan yoluna devam etsin. İlle de “benim mezhebimin yolunu izleyeceksin” dayatmanın hiç bir mantığı yoktur.
Partiler de ülkesini kalkındırmak, milletine hizmet etmek amacıyla aynı fikir ve misyonda olan insanların bir araya gelerek seçimle iktidara gelmek için belli fikirler dâhilindeki teşkilatlanmalarına “ Parti” diyoruz. Mezheplerin amacı kendilerine göre doğruluğuna inandığı, doğru yol olarak gördüğü yoldan Rabbi’ne kavuşmak, partiler de fikirlerinin doğruluğunu savunarak, halkı inandırarak seçim yoluyla iktidara gelmektir.
Bütün dünyada seçimler heyecanlı olduğu gibi bizde de , en heyecanlı ve hadiseli geçen günlerdir. 14 Mayıs da çok şükür kazasız belasız bu heyecanı doruk noktasıyla yaşadık. İnşallah 28 Mayısı da kazasız, belasız, kansız atlatırız.
Bu duygularımdan sonra özellikle belirtmemiz gerekir ki torunlarımızın torunları, gelecek nesillerimiz boyunca hepimiz bir gemide uzun yolculuğa çıkmış insanlarız. Gemi bizimdir. Hedefimiz de geminin rotası ne kadar başka olursa olsun aynıdır. Rota üzerinde düşüncelerimiz başka başka olabilir. Kimimiz kuzeyden, kimimiz güneyden, kimimiz doğudan, kimimiz batıdan geleceğe varmanın daha kolay olacağını düşünebiliriz. Fakat gemiyi yolundan alıkoymaya veya içinde bizimle beraber bulunanlara, mezheplerde olduğu gibi sırf bizden farklı düşünüyorlar diye kızmağa, onlardan nefret etmeye hakkımız yoktur. Zaman zaman farklılığımız zenginliğimiz diye övünüyorsak, farklı düşünceler de zenginliğimiz olmalıdır. Ama farklı düşüncelerimizden dolayı birbirimizi horlamayalım, küçümsemeyelim. İnanınki farklı düşünceler, olumsuz eleştiriler bile insanın ufkunu genişletiyor. Türkiye genelinde Cezaevlerinde, üniversitelerde, liselerde ve halk eğitimlerde eğitim semineri ve konferanslar veriyorum. Manisa Haber ajansı ve Bergama manşet kuzey ege tv, internet sitelerinde yazılar yazıyorum. Yukarıda da söz ettiğim gibi olumlu dönüşlerden ziyade olumsuz eleştiriler daha çok hoşuma gidiyor. Onlar vasıtasıyla çalışmalarım daha da olgunlaşıyor.
Her insanın değişmeyen temel bir ihtiyacı vardır. O da takdir edilmek, beğenilmek, ve adam yerine konulma ihtiyacıdır. Bu ihtiyacı dozunda bırakmazsak başkalarına değil, kendimize aşık bir insan olursak ve “ ENEMİZE” tapınır hale gelirsek büyüyeceğimiz yerde küçülürüz. Diyojen’e sormuşlar : “Sen mi daha değerli bir âlimsin, yoksa Eflatun mu?” Diyojen: “ Ben un gibiyim ama Eflatun altın gibidir.”
Aynı şeyi dinler de öğütlemektedir. Fussılet : 34” İyilikle kötülük denk değildir. Sen kötülüğü en güzel olanla defet. Bir de bakmışsın ki, seninle arasında düşmanlık olan kişi sanki sıcacık sir dost oluvermiş.”
Peygamberimiz : “ Nefsiniz için sevdiğiniz şeyi kardeşiniz için sevmedikçe, hiç biriniz mü’min olamazsınız.”
Budizm: “ Sana acı veren şeyle başkalarını incitme” Buda
Yahudilik: “ Sana ıstırap veren şeyi başkalarına yapma” Teevrat
Hristiyanlık: “ İnsanların senin için yapmalarını istediğin her şeyi sen de onlar için yap.” Matta incili.
Konfüçyüs:” Sana başkalarının yapmasını istemediğin şeyi başkalarına yapma”
Hinduizm:” İşte en yüksek kanun budur. Sana yapılmasını sevmediğin şeyi başkalarına yapma”
Toizm:” Komşunun kazancını kendi kazancın gibi, onun zararını kendi zararın gibi kabul et”
Zerdüştlük: “ Yalnız kendisi için kötü olan şeyi komşusuna yapmayan insan iyi insandır.
Yüce İslam Dinimiz de kötülüğü iyilikle def etmemizi istediği gibi hak ve batıl bütün dinler kardeşliği, karşılıklı yardımlaşmayı kendimizden ziyade muhatabımızın iyi olmasını ve ona iyi davranmamızı sağlık vermektedir. Birbirimizi sevmeden birbirimizi anlayamayız.
Hal böyle iken her seçimde olduğu gibi, 14 Mayıs seçimlerine girerken de başta siyasi parti liderlerimiz olmak üzere taşradaki siyasilerimize kadar birbirlerine olan hitaplarını bazen yüzümüz kızararak dinledik. İnanç bakımından aralarında asgari değil, azami müşterekliği olan kardeşlerimiz millete kardeş olmayı, bir ve beraber olmayı öğütlerlerken neden kendi aralarında düşmanca davranırlar bunu anlamış değilim. Üstelik de biz sade vatandaşlar olarak bu çekişmelerden son derece rahatsızız. Özellikle önümüzdeki 28 Mayıs ve akabindeki Mahalli idareler seçiminde bu üsluptan vaz geçilmeli. Daha yumuşak, daha kardeşçe bir üslup tercih edilmelidir.
Elbette bu kolay bir yol değildir. Zaten kolay olsaydı, asırlardan beri bütün dinler, bilge insanlar ve filozoflar bunu vaaz etmezlerdi. Kolay olan geçmiş, ölmüş insanların arkasından büyük bir teessürle bahsetmek, onları ne kadar sevdiğimizi hatırlamaktır. Oysaki yakın siyasi tarihimizin mevta parti liderlerimiz başta Erbakan üzere Özal, Ecevit, Demirel’i hatırlayalım. Yaşarlarken olmadık hakaretleri yaptık, öldüklerinden sonra da olmadık güzellemeler yapıyoruz. Hâlbuki onlara hayatta iken insan için gerekli olan itibarı gösterip de onlardan daha çok yararlansak olmaz mıydı?
Almanya’da bulunurken bir işçi kardeşim Almanya’nın Chemmüz şehrinde mevta bir bayanın mezar taşındaki yazıdan söz etmişti. Bütün hayatı ıstırapla geçen bir bayan hayatta iken mezar taşına: “ Mezarıma çiçek koymayınız, hatta başınızı çevirmeden geçiniz Bütün ömrüm boyunca bir tek kişi benimle ilgilenmedi. Bundan sonraki yapmacık ilginizle beni hiç olmazsa ebedi uykumda rahatsız etmeyiniz.”
Çinli bir bilgin öğrencileri ile büyük bir kabristanı geziyor ve mezar taşlarındaki yazıları okuyormuş. Taşların üzerindeki övgüler adamcağızı düşündürmüş ve demiş ki: “ Bu dünyanın düzelmesi için biricik çare yaşayanların hepsini öldürmek, ölüleri de diriltmektir.” Hâlbuki yaşayanlar arasında da ölüler kadar iyi insanlar vardır. Fakat ne yazık ki biz diriler, iyiler öldükten sonra onları sevmeğe ve takdir etmeye başlıyoruz.
Bütün insanların ağzından düşmeyen ve en çok kullandıkları karşılıklı sevginin temel bir ihtiyaç olduğunda ittifak etmiş olmalarına rağmen şu hikmet ne kadar düşündürücüdür. “ insanların komşularından nefret etmeğe yetecek kadar sebepler yanında, onları sevmeğe yetmeyecek kadar da dinleri vardır.” Başkalarından nefret eden, onlara kin bağlayan onları kıskanan fertlerden teşekkül eden toplumların huzur içinde yaşamalarına imkân ve ihtimal yoktur. Toplumların huzur içinde yaşamasının Formülünü de Rabbimiz Fussilet 34: “Hem iyilik de bir değildir, kötülük de. Kötülüğü en güzel bir sekilde ( iyilikle) sav. O zaman seninle kendi arasında bir düşmanlık olan kişinin, sanki samimi bir dost gibi olduğunu görürsün.” buyurmuştur. Aksi takdirde kötülüğe ve çirkinliğe aynıyla mukabele etmek fertler ve fertlerin teşkil ettiği toplumlarda vesvese, korku ve huzursuzluk artarak devam eder. Muhtaç oldukları huzura kavuşamaz
Hitler ve benzerleri nefretle insanları birleştirmeğe çalıştılar. Ama ilahi insan sevgisi karşısında perişan olup gittiler. İnsan hatırı için insan sevilmez Allah hatırı için, Allah değer verip insan olarak yarattığı için sevilir. Sadece insan değil, yaratılan canlı cansız her varlık sevilir . Çünkü her varlıkta Allah’ın yaratılış mührü vardır da ondan.
Şunu bilelim ve baştan kabullenelim. Her oyunda, olduğu gibi her seçimde bir yenen, bir de yenilen vardır. Centilmen ona derler ki, yenilmeği kabul eder, hasmının üstün taraflarını kabul eder, maçtan sonra onun elini sıkar ve gelecek oyuna daha iyi hazırlanmaya çalışır, mızıkçılık etmez, hakeme küfür etmez. Yenilgisinin sebeplerini araştırır. Ona göre hazırlığını yapar. Yenen de, galibiyetiyle gururlanmamalıdır. Gurur ve kibir şeytanın ilahi huzurdan kovulmasına sebep olmuştur. Bize düşen rolümüzü en güzel şekilde icra etmek ve oynamaktır. Yüce Yaratıcımız, Ulu Hakemimiz bize takdir ettiği rolümüzü ne kadar dürüst oynadığımıza göre hükmünü verecektir.
Ulusal ve mahalli siyasetçilerimiz yapılacak genel ve mahalli seçimlerde birbirlerine karşı kullandıkları aşağılayıcı ve horlayıcı davranış ve üsluptan uzak durmalıdırlar: Bu üslup maalesef seçmenlere de yansıyor. Nitekim geçtiğimiz gün bir vatandaşımız, partisinin seçim şarkısını arabasının içinde çocuklarıyla beraber dinlerken hem arabasına hasar verilmiş, hem de çocuklarının yanında darp edilmiştir. Bizim oyumuzla koltuk ve ünvan sahibi olan liderlerimiz bizleri birbirimize düşman etmeye hakları yoktur.
Not. Mektup yazmanın tarih olduğu bir dönemde, kitap yazıp altından kalkmanın ne denli zor olduğunu yaşayarak bilenlerdenim. Ama bu zorluğu unutturan ise yazarın okurlarıdır. Vakitli vakitsiz rehberimde olmayan telefonlardan aranılıp ta” Hocam şu anda kitabınızı okuyorum, elimden bırakamıyorum elinize sağlık” ifadeleri, yazara çektiği zorlukları bir anda unutturuveriyor. Geçtiğimiz hafta da iliklerine kadar kitap dostu, okurum Sayın Mustafa ULUER beyle buluştum. Okuduğu kitabım üzerine güzel bir sohbette bulunduk. Kitabımla ilgili beğenileri bana büyük bir şevk verdi. Sayın Mustafa ULUER kardeşimle tanışmaktan son derece mutlu oldum. Kendilerine teveccühünden dolayı çok teşekkür ederim.
www.kadirkeskin.net
Emeğine sağlık sevgili öğretmenim.