ÇOCUKLAR – GENÇLER ve YAŞLILAR ÜZERİNE

Üç çeyrek asrı   aşan  yaşlı biri  olarak  çocukluk , gençlik  ve orta yaş dönemini  çoktan  geride bıraktım. Dolayısıyla ben   ve yaşıtlarım çocuklar- gençler  ve orta yaşlıların  bildiklerini, biz yaşlılar biliyoruz  da  onlar  benim ve yaşıtlarımın  bildiklerini bilmiyorlar.  Çünkü bizler çocukluk, gençlik  ve orta yaş dönemini yaşayarak  arkada bıraktık. Dolayısıyla bu  yaşların problemlerini yaşayarak  öğrendik ama  onlar bizim yaşımızı yaşamadıklarından, biz yaşlıların ,   yaşadıkları  marazları  şeker, tansiyon, unutkanlık, fıtık ve diz ağrısı nedir bilmiyorlar.
Her yaşın kendine göre  zevkleri,  hoşlandıkları şeylerin yanında sosyalleşmeleri  de farklıdır. Çocuklar topluca oynarlar, gençler gurup gurup  gezerler, kendi aralarında  yüksek sesle  konuşurlar ve gülerler. Orta yaşlılar ikişer, üçer arkadaşlarla sakince konuşurlar ve  gezerler. Ama yaşlılar  çarşıda, sokakta, yalnızca gezerler, parklarda banklarda yalnızca  otururlar. Çünkü  şairin dediği gibi yaşıtlarımızla beraberce çıktığımız  yolda,  yıllar  geçtikçe yalnızlaşırız. 

 Çocuk yaşlarında  kızlar pembe, oğlan çocukları  mavi renkleri severler. Gençler  dikkat çekici renkleri  tercih ederler. Yaşlılar ise  genelde  kahverengi,  füme ve siyah renkleri tercih ederler. Kısacası  her yaştaki kişinin sosyalleşmesinin yanında   sadece sevdiği   farklı olan renkler mi?  Hayır.  Her yaşın zevki de farklıdır. Mesela  bir  kız çocuğunun saçı  anneleri tarafından özene bezene örük yapılır. Genç kızların  saçı  ise uzatılarak  salınır, ya da at kuyruğu yapılır. Erkek çocukların ise saçları alaburus tıraşı yapılır veya yaptırılır. Yaşlılar saçları ile pek uğraşmazlar. Bayan yaşlılar bazen çember bağlarlar, ya da toka ile  dağınık yumuşak bir topuz yapıverirler. Erkeklerin ise başlarında  saç kalmadığından berber  bile seçmezler nerde  boş bir berber   bulursa  oturur tıraşlarını  oluverirler.  Gençler ise saçlarına çok önem verirler. Her önüne gelen berbere tıraş olmazlar.
Yaşıtlar arasında  bilgi ve meraklarla birlikte  ilgi alanları   da  farklıdır.  Çocukların  en büyük  zevki yaşıtlarıyla oynamaktır.  Çocukluğumuzda plastik araba, plastik tabanca nedir bilmezdik. Oyuncaklarımızı  kendimiz yapardık. Çelik çomak  oyunlarına  doyamazdık.  Ama  talimat  hoca  akşam  ezanı   “ Allahüekber.”  dediğinde, evde  olmaktı. O yüzden bazen dua ederdik, akşam  geç olsun veya hoca ezanı unutsun diye.  Ama şimdiki çocuklar bu  zevkten mahrum. Zira onlar tablet ve bilgisayarın başında tek başına  sanal oyunlarla, oyuncaklarla bu ihtiyacı gidermektedirler. Onun için  günümüzün  çocuklarında  sosyallleşme  oldukça zayıftır. Ne el öpmesini bilirler, ne de misafir karşılamasını, ne de evlerinde yapması gerekenleri yaparlar. Gençler ise çocuklardan farklı olarak  hayal ve umutlarıyla, yaşlılar da hatıralarıyla yaşarlar. Umut ve hayal  gençlerin  en büyük enerjisidir. Hayali ve hedefi  olmayan genç yaşlı bir deden  farkı yoktur. Hatıralar da yaşlıların koltuk değnekleridir. İki  genç bir araya geldiğinde  mutlaka konuşmaları geleceğe yöneliktir. Ama iki yaşlı bir araya  geldiğinde  konuştukları  ya    evlatları, ya torunları  veya  ifa ettiği meslekleriyle   ilgilidir.
 Sonuç mu?  Nasıl yaşanacağını   bilirsek  her yaş  güzeldir.  Nasıl mı? Bildiğiniz gibi  direksiyonun başına geçtiğimizde  Trafik kurallarını  kim belirlediyse,  onlara  riayet etmeden   aracımızı kullanmaya kalkarsak, ya  paramızdan, ya  malımızdan, ya da   canımızdan  oluruz.  Hayata  bizi  başka bir canlı yerine,  bize değer vererek,   bizi   insan olarak   dünyaya getiren Rabbimiz de  dünyada  kazasız, belasız çoluk çocuğumuzla, dostlarımızla birlikte    sağlıklı   ve huzurlu  olarak dünya cennetini  yaşayabilmemiz için  trafik kuralları  gibi kurallar koymuş. Sağlıklı yaşayabilmemiz için  içmemiz  ve kullanmamız  gereken alkol ve uyuşturucuyu,  alın teriyle  kazandığımız çoluk çocuğumuzun rızkını   şans oyunu denen kumar oyunları ile   kaybetmemizi, helalinden kurduğumuz temiz  yuvamızı gayr-i meşru hayatla kirletmemiz, yalan dolanla itibarımızı  kaybetmememiz vs. İnsanı, toplum içinde rezil rüsva eden  davranışların  tümü, Rabbimizin bizlere insanca yaşamamız için “YAPMA” dediği kuralları yaptığımız   için başımıza geliyor. Adana’dan Ankara, İstanbul İzmir’e kadar  seminerlerim dolayısıyla girip çıktığım cezaevlerinde  demir parmaklıklar arasında  betonarme duvarlar arkasındaki  koğuşları dolduranların %99 , dokuzu,  Rabbimizin  koyduğu kurallara uymadıkları için  sevdiklerinden ayrı olarak  oralarda iki cehennemden biri  olan  dünya cehenneminde  ömür çürütüyorlar.  Allah’ın yiyin, için,  “YAPIN” dediklerini yapıp da  oralara düşeni görmedim. Trafiğe çıktığımızda kazasız , belasız seyri sefer için  trafik kuralları ne ise, hayatta da rezil rüsva olmadan hesabını kitabını  bilerek yaşamak da Allah’ın bizler için koyduğu hayat reçetesine  uymakla mümkündür.
 Şunu iyi bilelim ki  Allah’ın bizim için “ YAPMA “  dediklerini yapanlar , bu dünyada  üç  şey kaybederler.  1- “ İTİBAR”  2-  “ PARA”  3- “ SAĞLIK” kaybederler.
 Sonuç mu? Kim neyi nasıl severse sevsin, neyi bilirse bilsin, ister fakir-fukara,  isterse  varlıklı olalım, istersek taç  taht sahibi olalım, ister Allah’a, istersek   taşa toprağa  tapalım, içinde yaşadığımız dünyadan  ayrılmanın endişesiyle yaşamayan yoktur.  Fanilerin  koyduğu  trafik kuralları  nasıl yararımıza  ise ,la  teşbih ( benzetmek gibi olmasın)  hem dünya, hem de  ahret  cennetini  yaşamanın temel kuralı da  Rabbimizin  koyduğu  kurallara  uymakla mümkündür.   Akıl ve irade  ile  donatılan  insana  düşen ise  sadece  ve sadece “TERCİH” dir. www.kadirkeskin.net