Aşıdan Sonra Değişen Bebekler: Bu Sessizlik Neden?
Bize ulaşan bir ailenin anlattıkları kanımızı dondurdu. Modern tıp bu duruma neden sessiz?
Baba anlatıyor:
> “Çocuğumuz 1 yaşındayken cümle kurabiliyor, bizimle sofraya oturup yemek yiyebiliyordu. 18. aydan sonra bir şeylerin ters gittiğini fark ettik. Göz teması azaldı, kelimeleri bıraktı, içine kapandı. Aşılar tamamlandıktan sonra ise bambaşka bir çocuk oldu.”
İlk gittikleri doktor “%90 otizm değil” dedi. Fakat aile içgüdülerine güvendi, başka bir hastaneye başvurdu. Orada yapılan testlerde çocuğun kanında kurşun, cıva, alüminyum gibi ağır metaller tespit edildi.
Aileye sordum: “Sülalenizde otizm, gelişim bozukluğu olan var mı?”
Cevap netti: “Hayır, hiçbir akrabamızda yok. Genetik test de yaptırdık, temiz çıktı.”
O zaman şu soru sorulmalı:
Bir çocuğun bedenine bu ağır metaller bir anda nasıl girdi?
Aile, aşıları işaret ediyor. Ama ne zaman doktora sorsalar, sadece omuz silken, geçiştiren cevaplarla karşılaşmışlar.
> “Çocuk yemek yemiyor diyorduk, her çocuk iştahsız olabilir dediler. Oysa her çocuk benim çocuğum gibi mi? Hep bizi geçiştirdiler.”
Ben tekrar sordum:
> “Aşılar nedeniyle otizm olduğunu söylüyorsunuz ama bunu klinik olarak doğrulayan bir test, rapor var mı?”
Babanın cevabı yürek burkucu:
“Abi, kim yapacak bu testi? Hiçbir yer ilgilenmiyor. Araştırmıyorlar bile. Başlarından savıyorlar sadece.”
Bugün bizler topuk kanı aldırmadık, aşıya şüpheyle yaklaştık diye hedef gösteriliyoruz. Ama aşı olduktan sonra çocukları birden değişen ailelerin sesi neden duyulmuyor?
Amerika sağlık bakanı Robert F. Kennedy Jr., bizzat aşıların otizme yol açabileceğini söyledi. Peki Türkiye’de bu konularda neden hâlâ ciddi bir araştırma yapılmıyor?
Sosyal medyada bizleri linç eden akademisyenler üç-beş makale linklemek dışında ne yapıyor?
Sahaya inip ailelere sordular mı?
Her fırsatta “aşı olunmazsa bu hastalık olur” diyerek korku salanlar, aşı olduktan sonra çocuğu değişen aileler hakkında neden konuşmuyor?
Haddi aşarak bizlere ne diyorlardı
> aşı olmazsa çocuklar “ölür"?
Peki aşı olduktan sonra sessizliğe gömülen çocukların hesabını kim verecek?
Son söz:
Bilim, soru sormaktan korkmamalı. Ama bugün bazı sorular, bazı çocuklar, bazı aileler… Görmezden geliniyor.
Yorumlar
Kalan Karakter: